Yazar: Devean George
Çeviri: Derviş Göksun, TrendBasket
Telefonum hiç susmuyordu. Arkadaşlar ve ailem herkes bana aynı mesajı atıyordu: “Kobe’ye bir şey imzalatır mısın?” Havlu, çorap, maç programı, ne olursa.
Kobe hala maç sonu röportajları için sahadaydı.
Biz ise soyunma odasında heyecandan yerimizde duramıyorduk.
“Biraz önce biz nasıl bir şeye şahit olduk?”
Ben, Luke Walton, B.Cook… Küçük sersem çocuklar gibi davranıyorduk.
Birbirimizle çakışıyor, bençlerin üstüne çıkıyor, kafalarımızın üzerinde formalarımızı çeviriyorduk.
Bu adam biraz önce bunu yaptı mı yani? Gerçekten mi?
Kobe soyunma odasına girdi ve hepimiz ona döndük. Yüzünde şu ifade vardı… Anlatması zor. Yarı gülümseme gibi. Çok mühim bir şey değil. Normal bir şey.
Hayır, Kobe. Bu normal bir şey değil.
Phil gözleriyle odayı taradı ve Kobe’de durdu. Eğer Phil hakkında biraz bir şey biliyorsanız bu da çok az konuşan biri olduğudur. Oda sessizleşti.
“Hey, Kobe … Sanırım o omuz biraz buz isteyecek.”
Biz yine çıldırdık. Etrafında toplandık.
Ve Kobe sonunda keyifli bir şekilde gülmeye başladı.
22 Ocak 2016, tam 10 yıl önceydi. Kobe’nin 81 sayı attığı maçın tarihi. O maçta ben de oynadım.
Geçen hafta maçın özetini bulmak için kararlıydım. Uzun yıllardır izlememiştim.
Önce YouTube’a baktım ama kısa kısa videolar vardı. YouTube 2006’da bu kadar büyük bir olay değildi bile.
Daha sonra NBA Hardwood Classics kanalına baktım. Belki onlar maçı kaydetmiştir diye. Orada da bulamadım.
Lakers’dan eski bir arkadaşı aradım.
“Size posta ile göndereceğiz. Bir dakika, ne için istemiştiniz?”
“Araştırma”
Elime geçtiğinde DVD’yi kutusundan çıkardım. Bilgisayarıma gidip, oynatacaktım fakat yeni çıkan bilgisayarlardan birine sahibim ve DVD girişi yok.
DVD’yi digital bir dosyaya dönüştürecek birini buldum.
Sonunda izlemeye hazırdım.
10 yıl önce aslında o kadar da uzun değil ama bana o an oyle gelmişti.
Zamanda yolculuk yapmak şöyleydi.